فقط گاهی از عمق خستگی ،شناخت اشیا در ما سر بر می آورد. آن چنان گزنده که
اشکمان را سرازیر می کند :شاید زمین را برای آخرین بار نگاه می کنیم. ناتالیا گینزبورگ / فضیلت های ناچیز
مشغله دائمی ذهن است. ژان پل سارتر
بلکه فضیلت های بزرگ را باید آموخت. نه صرفه جویی ،بلکه سخاوت و بی تفاوتی نسبت به پول را،
نه احتیاط ،بلکه شهامت و حقیر شمردن خطر را ،نه زیرکی ،بلکه صراحت و عشق به واقعیت را،
نه سیاست بازی ،بلکه عشق به همنوع و فداکاری را ،نه آرزوی توفیق ،بلکه آرزوی بودن و دانستن را ...
فضیلت ها ی ناچیز.
اویی که ،با دیدن آذرخشی
نمی اندیشد: زندگی گذراست .
هایکو
داستان یکسانی را بخوانند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر