ماتیس در تاهیتی

یک هنرمند باید طبیعت را در تصرف خویش بگیرد؛                        

با تلاش هایی که سلطه ی او را مهیا خواهد کرد،
 او باید هویت خویش را در ریتم آن پیدا کند

بطوری که این مسئله بعدها او را قادر خواهد کرد
 خودش را با زبان طبیعت بیان کند.      هنری ماتیس

                             



ماتیس از معدود هنرمندانی بود که جنبه‌های عقلانی و عاطفی را در هنر خود به هم آمیخت.

او به هنری بیانگر و هدفمند اعتقاد داشت.

 از این لحاظ، او را میتوان با اکسپرسیونیست‌های آلمانی مقایسه کرد

( اگر چه حال و هوا و اسلوب کار او با آثار اکسپرسیونیست‌ها یکسره متفاوت است).

در هنر ماتیس، صور بدوی بدون خشونت تشویش انگیز رخ می نمایند.

 نحوه به کارگیری رنگ و خط در نقاشی‌های او چنان است

که هیچ گاه عمق معنای هنری و تصویری شان کاسته نمی شود.

 به اعتقاد او "فقط ان کسی که بتواند عواطف خود را به طرزی اصولی نظم دهد، هنرمند است".

 ماتیس به هنری متعادل، ناب، اهنگین، آرامش بخش،

و عاری از موضوع‌های گزنده و دلگیر می اندیشید

 تصاویر زیر برخوردهای ماتیس به طبیعت مقابلش از فراز پنجره اتاقش در تاهیتی است.

سادگی وخلوص در خط های او و رنگ گزینی نهایی اش نشانگر

نبوغ و کمالی است که بدان دست یافته است.

ماتیس با بررسی نقادانه میراث نواوران نسل پیشین به چنین نتایجی دست یافت:

کاربست رنگ ناب، همچون معادلی برای نور، تجسم فضا با بهره گیری از جلوه‌های مختلف رنگها،

وضوح و سادگی خطهای شکل ساز، سازماندهی تصویر به مدد نیروهای ذاتی خط و رنگ.

 موضوع از طریق این هماهنگی صوری در پرده نقاشی، بیان هنری می یابد،

واین نوع هماهنگی قابل مقایسه با ترکیب اصوات در موسیقی است.

بدین سان، پایه‌های زیبایی‌شناسی ماتیس ساخته شدند.
او در سراسر زندگی هنری اش،

خود را وقف تکمیل اصول این زیبایی‌شناسی کرد.
 در دهه 1910 رنگ‌های ماتیس تا حدی خاموش شدند

و نیز شکل‌های هندسی در کارش رخ نمودند، با این حال او چندان تحت تاثیر کوبیسم قرار نگرفت

در عوض او با کشف ارزش‌های تصویری و تزیینی هنر خاور زمین، در جهت هدف خود به پیش رفت.

سلسله پرده‌های زنان حرمسرا، مرحله کمال او در مقام یک استاد رنگ شناس را نشان میدهد.

در دهه 1930 عنصر خط در کارش مهم تر شد.

این تغییر را مثلا در دیوار نگاره‌های رقص به روشنی می توان دید. در این نقاشی‌ها

و در طرح هایی که با بریده‌های کاغذ رنگی ساخت،

ساده سازی شکل‌ها و صرفه جویی در گزینش رنگ به نهایت رسید.