صعود

زمانی میرچا الیاده گفته بود : (انسان جدید گام از گام بر نمی دارد تا اینکه همه خدایان را

کشته باشد) این سخن او به معنای نابودی همه مقدسات است . مشخصه تجددگرایی این بوده است که

برای زدودن همه آثار مقدسات از زندگی انسان بکوشد. مانند یک جاروبرقی همه تار عنکبوت های

مابعد الطبیعه را بروبد ونیز همراه با آن معنای امر قدسی را نیز نابود کند.

انسان سنتی دارای روحی نمادگراست یعنی روحی دارد که می تواند نمادهای مقدس را

ببیند. اما انسان جدید دیگر نه نمادها بلکه فقط و فقط امور واقع را می بیند.

ما به لحاظ سنتی در عالمی به سر می بریم که نه جولانگاه امور واقع بلکه قلمرو نهادها بوده است.

نه این زمان دل حافظ در آتش طلب است

که داغدار ازل همچو لاله خودروست.

این در حالی است که عالم مدرن معنای نمادها و نشانه ها را از دست داده و آن رمزها به امور واقع

فرو کاسته است.

نقش امر معنوی و رمزگونگی بر جان آدمی به سادگی زدودنی نیست. آدمی می تواند باز هم به

تعبیر الیاده خدایان را بکشد اما نمی تواند جایی را که روح معنوی در جان او خانه کرده است

ویران کند.از اینرو چیزی نمی گذرد که او برای پر کردن این جای خالی در صدد جایگزینی

بر می آید. صعود به کوه را در نظر بگیرید . این حرکت قهرمانانه به کوه که می کوشند تا از

جایی بالا بروند و فتح نمایند.  / با آموزه هایی از سید حسین نصر.امر قددسی