۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۸, یکشنبه

تمام قد



فیلمی از کارهای یک عکاس دولتی دیدم. عکاس ویژه کاخ سفید و شخص رییس جمهور امریکا (باراک اوباما)
عکس های او که معرفی و ثبت لحظه به لحظه زندگی رییس جمهور است از این لحاظ متفاوت بود که 
 با حس آمیزی خاصی  حرکات اوباما را  تحت نظر داشته و به آثاری ماندگار بدل می کرد .
گویی همچون مجسمه سازی که هر لحظه خمیر بازی را در مشت خود فرمی تازه خلق می کند.
بررسی زوایای مختلف حضور یک سیاستمدار یا یک کاراکتر محبوب در اتاق کار .در حال مشاوره .مشاجره
استراحت روی کاناپه و زندانی در لباس های دست وپاگیر و خشک .گاه اخمو و گاه خنده رو.
زندگی در همه جایش نوعی نقش بازی کردن است . اما وضع حال سیاست پیشه گان   به کلی از دیگران
متمایز است . در واقع نقشی است که وی مجبور است مد ت ها بر دوش کشد.وبار آن را بر چهره اش
تحمل نماید.با این حال مانند اوباما نزد مردم هنر مند ترند . چرا که به لحاظ شخصیت و ویژگی های فردی به مراتب از دیگران به خود حقیقی نزدیک ترند. رفیع منظر . خوش رو ودارای سیمایی از شادی . صراحت و تحمل  .
ما لعبتکانيم و فلک لعبت باز
از روی حقيقتی نه از روی مجاز
يک چند در اين بساط بازی کرديم
افتيم به صندوق عَدَم يک يک باز


هیچ نظری موجود نیست: